1 - ضوابط نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع2 - ضوابط نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع

1 - ضوابط نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع

حداقل مساحت نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع برای فضاهای اصلی معادل 6% ( شش درصد ) مساحت زمین و حداقل بعد نورگیر 2 متر الزامیست .
( به اطاق های خواب و هال و نشیمن و پذیرایی و ناهارخوری فضاهای اصلی میگویند . )

حداقل مساحت نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع برای فضاهای فرعی معادل 3% ( سه درصد ) مساحت زمین و حداقل بعد نورگیر ۲ متر الزامیست. ( به آشپزخانه و انباری فضای فرعی میگویند . )

2 - ضوابط نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع

حداقل مساحت نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع برای فضاهای اصلی معادل 12 متر مربع و حداقل بعد نورگیر 3 متر الزامیست .
( به اطاق های خواب و هال و نشیمن و پذیرایی فضاهای اصلی میگویند . )

حداقل مساحت نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع برای فضاهای فرعی معادل 6 متر مربع و حداقل بعد نورگیر 2 متر الزامیست .

در صورتیکه از یک نورگیر دو یا چند واحد مسکونی مستقل نورگیری میکنند : 

فاصله دوپنجره فضای اصلی روبروی هم 6 متر الزامیست .
فاصله دوپنجره فضای فرعی روبروی هم 4 متر الزامیست .
فاصله دوپنجره ، یک فضای اصلی ویک فضای فرعی روبروی هم 4 متر الزامیست .

ضوابط ابعاد و مساحتهای نورگیر و حیاط خلوت های مذکور برای ساختمانهای معمولی تا پنج طبقه ملاک عمل میباشد .

در صورتیکه در تعبیه نورگیرهای واحدهای مسکونی، شرایط زیر رعایت شده باشد مساحت نورگیرها یا پاسیوها جزء زیربنا محسوب نمیگردند.

1 - نورگیر اتاقهای اصلی مانند اتاق خواب و پذیرایی با مساحت 12مترمربع، باحداقل عرض 3متر.

2 - نورگیر آشپزخانه بامساحت 6مترمربع، باحداقل عرض2متر.

3 -نورگیر سراسری در پلاکهای شمالی بامساحت کمتر از 200 مترمربع، باحداقل عرض 2متر.

بدیهی است نورگیر اتاقهای اصلی که مساحت آن بیشتر از 6% مساحت زمین و همچنین نورگیر آشپزخانه که مساحت آن از 3% مساحت زمین بیشتر باشد نیزجزء زیربنا محسوب نمی گردد.